بررسی ناهمسانگردی سمتی اعماق کم پوسته در تهران، ایران
عنوان دوره: بیستمین کنفرانس ژئوفیزیک ایران
کد مقاله : 1916-NIGS
نویسندگان
1موسسه ژئوفیزیک، آکادمی علوم لهستان
2پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله
3سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران
چکیده
در این مطالعه از دادههای انتخابی زمینلرزههای با بزرگیهای کمتر از 4 برای محاسبه ساختار سرعتی و ناهمسانگردی سمتی در اعماق کمتر از 3 کیلومتر، در گستره تهران استفاده شده است. این زمینلرزهها در بازه زمانی سالهای 2006 تا 2018 توسط ایستگاههای شبکه لرزه نگاری سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران ثبت شدهاند. نتایج مدل سرعتی، بیانگر ناحیهای کم سرعت در رسوبات واحد زمینشناسی هزاردره می باشد که بیانگر ضخامت زیاد این رسوبات میباشد. همچنین خردشدگی در انتهای شمالی گسل پارچین، بخشهایی از گسل ری، و تقاطع گسلهای کوثر-شمال تهران مشهود می باشد. از طرفی جهتگیریهای ناهمسانگردی سمتی، در حوزه تهران موازی با راستای گسلهای شمال تهران و ری می باشد، در حالیکه این راستاها در دیواره شرقی گسل پارچین چرخیده است.
کلیدواژه ها
Title
Shallow Crustal Azimuthal Anisotropy in Tehran, Iran
Authors
Taghi Shirzad, Farzam Yaminifard, Mojtaba Naghavi
Abstract
The micro-earthquakes (M<4) data has been used to obtain velocity structure and azimuthal anisotropy in the Tehran region up to 3 km depth. These earthquakes were recorded by the Tehran Disaster Mitigation and Management Organization (TDMMO) seismic stations between 2006-2018. Strict criteria were applied (including minimum and maximum epicentral distances, signal-to-noise ratio, two times of wavelength for each epicentral distance, etc.) for selecting a subset of data. The velocity model indicates a low velocity anomaly near the Hezardareh geological units which is caused by a thick sedimentary layer. Also, the crushing zone appears as a low velocity anomaly in the north part of Parchin, Rey, and the junction of Kosar-North Tehran faults. However, the fast direction is parallel with North Tehran-Rey in the Tehran basin, while it rotates in the east part of the Parchin fault.
Keywords
Dispersion curve, Group velocity, Rayleigh wave, Tomography, azimuthal anisotropy, Tehran